قلاقیچه ایرج و پسر
ایرج خواجه امیری رو کمتر کسی هست که نشناسه و اصلا کسی جرات میکنه این خالدابادی هنرمند رو نشناسه؟! راستش میخواستم بگم من نمی دونم چرا متاسفانه خیلی از صدا وسبک ایرج که (حتی استاد بنان رو هم متحیر کرده بود) خوشم نمیاد و بر خلاف شخصیت جنتلمنش، هر چی در این راستا زور میزنم که با صداش هم حال کنم نمیشه. هواداراش میگن صدای جادویی داره و چهچه هاش با پاواروتی برابری میکنه وچه وچه...که البته خالی نمی بندن. اما ایرج خان یه پسر هم داره که انصافا صداش بیست بیسته: احسان خواجه امیری.اونایی که آلبوم « برای اولین بار » احسان رو شنیدن حرفمو تایید میکنن.امشب رو تیتراژ پایانی سریال «زیر زمین» یه ترانه ازش شنیدم که مطمئنم این روزا ملت خیلی باهاش حال می کنن:
گاهی یک خونه ساده٬ یه گلیم
به همه دنیا می ارزه ٬ مگه نه ؟
گاهی وقتا توی قصرم که باشی
دلت از غصه می لرزه ٬ مگه نه ؟
به هر حال باید به ایرج افتخار کرد که یه همچین پسر ی تحویل جماعت آوازخوان وآوازه گوش کن داده . البته امیدوارم آقا احسان یه وقت مثل آندره آغاسی(همون تنیسور سوسول آمریکائی) که ملیت ایرانی الاصلش رو انکار میکرد اصالت خالدآبادیش رو زبونم لال منکر نشه.از جونش که سیر نشده... شده ؟!
