به بهانه چهل سالگی انقلاب اسلامی ایران عزیز
#به بهانه چهل سالگی انقلاب اسلامی ایران عزیز.....#(2)
التماس کنیم یا اقای خودمان باشیم؟!....
یادش بخیر ....مادربزرگم تعریف می کرد قبل از انقلاب در شهرها وروستا ارباب ورعیتی بود و مامثل بیشتر مردم به عنوان رعیت برای اربابان کار می کردیم (قالی می بافتیم,کارگری می کردیم و...)وبرای خرید مایحتاج زندگی مان از اربابان خواهش می کردیم تا قندوچای ونانمان و...راتامین کنند.
خیلی از وقتها که فرزندانمان بیمار می شدندوازآنجایی که در شهر وروستاچند ماشین بیشتر نبودوآن هم برای اربابان بود باید خواهش والتماسشان می کردیم تامارابه نطنز یا کاشان ببرندبرای درمان(همیشه پزشک در شهروروستا مستقر نبود)....
.اما بعداز چهل سال ...اگر اراده کنیم هر خانواده ای حداقل یک ماشین دارد که حتی برای خرید وکوچکترین لوازم زندگی به شهرهای بزرگ برود وبافراغ بال وآزادی کامل به زندگی اش برسدوبه بهترین متخصصان دسترسی داشته باشد..واین آزادی واستقلالمان رامدیون انقلاب اسلامی هستیم که مارا از منت های بی پایان اربابان وخان ها در شهرها وروستاها رها کردوتاجایی که یک کودک 10ساله هم امروز باآزادی در اجتماع, مدرسه و... خود نظر می دهد وانتقاد می کند وحتی از معلمش هم نمی ترسدکه یک نمره از او کم کند.بیایم باانصاف تروشکر گزارتر به برکات انقلابمان بنگریم.
استقلال وآزادی امروز ما ارمغان انقلاب 57 است واین دو(استقلال وآزادی)دربسیاری از کشورهای منطقه آرزویی بیش نیست.
