.
🎈 مرگ حجاج ثقفى
در سال ۹۵ ه.ق در چنین روزى ظالم سفاک پلید حجاج بن یوسف ثقفى به هلاکت رسید. او در زمان ولید بن عبدالملک در شهر واسط که خودش بنا کرده بود با مرض آکله در شکمش به درک واصل شد.
حجاجِ خونخوار بیست سال در عراق حکومت کرد و مىگفت: بیشترین لذت من در ریختن خون است. تعداد کشته شدگان به دست او را به جز جنگها، یکصد و بیست هزار نفر نوشتهاند.
هنگامى که هلاک شد، در زندان او پنجاه هزار مرد و سى هزار زن بودند و قاعدهٔ آن ملعون این بود که زن و مرد و اطفال را در زندانى بیسقف زندانی میکرد.
عده زیادى از دوستان و شیعیان أمیرالمؤمنین علیه السّلام را شهید کرد، از جمله کمیل بن زیاد نخعى، قنبر غلام أمیرالمؤمنین علیه السّلام،
عبدالرحمن بن ابى لیلى انصارى، که آن قدر او را تازیانه زد که أمیرالمؤمنین علیه السّلام را سب کند و او مناقب آن حضرت را مىگفت، تا حجاج دستور داد او را شهید کردند.
دست و پاى یکى از حواریین امام زین العابدین علیه السّلام به نام یحیى بن امّ طویل را برید تا شهید شد. همچنین سعید بن جبیر را به شهادت رسانید که ۱۵ روز بعد از قتل او حجاج به درک واصل شد.
حجاج به مرض آکله مبتلا شد، و طبیب تکه گوشتى را به نخى بست تا آن ملعون بلعید. طبیب آخر نخ را نگه داشت، و بعد از لحظهاى نخ را کشید و دید چیزى نمانده است، و معلوم شد که به زودى جان به مالک جهنم خواهد سپرد.
قبر او را در شهر واسط مخفى کردند ولى در زمان سفاح، قبر او را پیدا کردند، آنچه مانده بود سوزانده و بر باد دادند.
📚 الوقایع و الحوادث: ج۱، ص۱٣٩ و١۵۶؛ مراقد المعارف: ج۲، ص۲۰۲ و٢١٩؛ تتمة المنتهى: ص ۹۶-۱۰۸
#ماه_رمضان