استان اصفهان با هنرهای دستی و بناهای تاریخی اش همیشه شناخته شدنی است
صبح اردستان– حسین نقدی بادی /قالی و قالی بافی از دیر باز با ایران و ایرانی عجین بوده است و با فرهنگ عامه مردم نیز در ارتباط بسیار نزدیک داشته است.
قالی های ایرانی به خاطر تنوع در رنگ و طرح و نقشه و بافت مناسب، هم مورد توجه بوده و هم باعث افتخار و شکوه عظمت هنر غنی ایرانی بوده است و اگر از چند دهه اخیر بگذریم که این صنعت دچار رکود شده است در اکثر دوره ها، ا یران و ایرانی با بافت فرش هنر مندانه اش شناخته می شده است.
یکی از نکات اررشمندی که در این صنعت نهفته است موضوع اشتغالزایی آن است که همراه با خون دل و رنج و سختی هایی بوده است که کمر تاریخ از این رنجها خمیده است که البته آوا ها و ایماهای آن برای همیشه ی تاریخ شنیدنی و خواندنی است.
از این رهگذر نیز اگر بگذریم و به استان هنر خیزاصفهان نظر بیندازیم، این استان هم با هنرهای دستی و بناهای تاریخی اش همیشه شناخته شدنی است و فرشهایی که از انگشتان زنان و مردان آن بافته شده امروز از چنان قداستی برخوردارند که در موزه ها نگهداری می شوند.
حقیقت این است که قدمت هنر قالی بافی از دیگر هنرها کمتر نیست، مثلا کهن ترین نمونه قالی گره بافته قالیچه مشهور به «پازیریک» است که از عهد هخامنشی – سکایی در سال ۱۹۴۸ میلادی به اهتمام « رود نکو» باستان شناس شوروی در منطقه پازیریک در جنوب جبال آلتا کشف شد که هم اکنون در موزه لنینگراد محفوظ و نگهداری می شود.
دوره صفویه صنعت قالی بافی رونق زیادی داشته و معروفترین قالی معروف به قالی « مقبره شیخ صفی الدین اردبیلی » است که فردی به نام مقصود کاشانی آن را بافته است که هم اکنون در موزه لندن نگهداری می شود.
دوره قاجاریه نیز فرش ایران از صنایع ارزشی و ماندگار جهان محسوب می شد و گردشگران ایرانی و خارجی، رنگ، نقشه، طرح و بافت فرش ایرانی را برترین نوع می دانستند.
و اگر دو باره نگاه جدیدی به ادبیات عامه داشته باشیم آنچه مسلم است قلمرو فولکلر علاوه بر ادبیات شفاهی، مثل آداب و رسوم و باورها، شامل صنایع و حرفه های توده مردم نیز می شود.
چرا که قلمرو فرهنگ عامه بسیار گسترده است و ذهنیات هر فرد از باورها، پندارها، اندیشه ها و سخن و شغل انباشته است و بسیاری از تدابیری را که انسان برای برآورده شدن نیازهای اولیه خود از قبیل تهیه خوراک و پوشاک و ابزار کار به کار می گیرد فرهنگ عامه را تشکیل می دهد و اصولا فرد در جامعه بدون تکیه بر فرهنگ عامه نمی تواند زندگی کند.
